16 lutego 2023 roku odbyło się Walentynkowe spotkanie członków Dyskusyjnego Klubu Książki przy Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Kielcach . Miało ono charakter walentynkowy połączony z Tłustym Czwartkiem. Oprócz omawianych książek każda z Pań miała przygotować wiersz o miłości. Dwie uczestniczki nawet zaśpiewały piosenki miłosne. Oprócz tego na wyciętych walentynkowych , czerwonych serduszkach umieszczone były sentencje miłosne znanych pisarzy i poetów. Panie losowały serduszka i każda z nich zatrzymywała sobie sentencję na pamiątkę. Oczywiście zachwycałyśmy się smakiem pączków upieczonych na ten dzień przez koleżankę jednej z klubowiczek. Przypomniałam również historię Walentynek, jak to się zaczęło od zabaw na cześć Fauna i potajemnych ślubów…, a także historię tradycji Tłustego Czwartku, skąd się wzięła i jak dawniej świętowano. Także jak się te tradycje obchodziło w różnych krajach. Spotkanie było ciekawe, nietypowe, rozmowy o książkach przeplatane były ciekawostkami na temat tradycji i opowieściami klubowiczek jak one je obchodziły. Nad uczestniczkami fruwały różowo-czerwone balony. Walentynkowo-pączkowa atmosfera sprzyjała dyskusji na temat książek. Omawialiśmy:
Tove Jannson „ Uczciwa oszustka” . Pisarka, fińska, szwedzkojęzyczna, malarka, ilustratorka i rysowniczka komiksów. Żyła w XX wieku, zmarła w 2001 r. Wszyscy znamy ją jako autorkę książek o muminkach- małych trollach. Nazywana jest mama Muminków. Książka „ Uczciwa oszustka” jest jedną z trzech książek napisanych dla dorosłych. W przeciwieństwie do muminków, które zasypiają na zimę, „ Uczciwa oszustka” rozgrywa się w okresie śnieżnej zimy, w małej miejscowości położonej nad zatoką. Długa, ciemna i mroźna zima izoluje wioskę Vosterby od reszty świata. Autorka z dużą precyzją opisuje rzeczywistość i klimat małej miejscowości. Życie mieszkańców toczy się w granicach sklepu, urzędu pocztowego i szkutni położonej nad sama zatoką. Żeby przeżyć w takich warunkach wszyscy muszą sobie nawzajem pomagać. Miałam wrażenie, że trafiłam do świata muminków ale z ludzkimi postaciami. Akcja tej powieści toczy się przede wszystkim między dwiema głównymi bohaterkami- Katri i Anną. Katri, 25 letnia, pragmatyczna kobieta, zna się doskonale na rachunkach ( pracowała w sklepie). Jest bardzo szczera w swoich wypowiedziach. Taka postawa nie przysparza jej sympatii ale ludzie jednak przychodzą do niej po życiowe porady. Dla mnie przypomina ona postać „ Małej Mi” z Muminków. Katri bardzo kocha wcześnie osieroconego brata Matsa. Jedynym celem jej życia staje się spełnienie jego marzeń ( kupno łodzi). Obmyśla plan dzięki któremu będzie mogła jego marzenia zrealizować. Druga bohaterka to Anna, starsza zamożna pani, znana ilustratorka książek dla dzieci.
Uważam, że Tove Jansson bardzo dobrze opisała psychologiczny pojedynek dwóch kobiet, przy użyciu niezłej pisarskiej kryminalnej narracji. Każdy z nas posiada obszar osobistej (swojej) wolności. Naruszenie go wywołuje zmiany w naszej psychice a następnie w zachowaniu ( w książce doskonały wątek Anny i psa Katrii. Przedstawię cytat z książki, który dogłębnie to odzwierciedla: „… niech pies szczeka, niech jego zawodzenie stanie się moim lamentem nad kaprysem i samooszustwem, nad nieświadomym okrucieństwem, jednostronnymi wykrętami i głupotą, genialną niepoprawną głupotą. Niech się wzniesie pod niebiosa! Nigdy nie poznanie i niezrozumienie moich starań!...”.
Książkę polecam do przeczytania .Czyta się szybko i jest to moim zdaniem zasługa dobrego tłumaczenia.
Renata Janecka
Rozmawialiśmy także na temat biografii „ Cybulski. Podwójne salto” Doroty Karaś.
Zbigniew Cybulski najwybitniejszy i najpopularniejszy aktor filmowy i teatralny w powojennej Polsce. Mówiło się o nim prawdziwe zwierzę filmowe. Jego radosne dzieciństwo ( 12 lat) w chwili wybuchu wojny zamieniło się w koszmar. Ciągłe ucieczki bez rodziców, opieka nad młodszym bratem, panujący głód ( szukanie jedzenia po śmietnikach), brak pieniędzy, ciemne okulary, to nie szpan, tylko „ kurza ślepota” wynikająca z braku witamin. W Dzierżoniowie, gdzie jadą z wujkiem Marcinem, który podejmuje tam pracę, zatrzyma się na dłużej, aż do chwili zdania matury. Tu też angażuje się w działalność harcerską. Obozy harcerskie są odskocznią od brutalnej rzeczywistości. Zbigniew Cybulski jest urodzonym społecznikiem, kocha ludzi, a ludzie Jego. Jest twórcą teatru studenckiego Bim-Bom, o którym mówi, o którym mówi, że jest dla niego Matką, Bratem, Nauczycielem i Chlebem. Zakłada też uczelniany klub sportowy, gdzie angażuje prawie wszystkich studentów. Z Teatrem Żywego Słowa objeżdża wiele miast i wsi. Najlepszym przyjacielem Z. Cybulskiego jest Bogumił Kobiela, który czuwa nad nim, ochrzaniał go gdy się spóźniał na plan filmowy i pomagał znajdować zagubione rzeczy. Jego znakiem rozpoznawczym jest chlebak, menażka i dżinsy, pepegi i wojskowa kurtka. Z chlebakiem pojawia się nawet na planie filmowym. Sukcesy w pracy zawodowej, gdzie gra role pierwszoplanowe u słynnych reżyserów, wyjazdy na festiwale filmowe za granice nie idą w parze z życiem rodzinnym, gdzie czekała na niego żona i mały syn. W domu bywa gościem, a w zasadzie prawie go nie ma, ciągle gdzieś gna. Pociągi i podróże są wpisane w jego życie. Coraz więcej gra. Męczy go popularność, dużo pije, mało sypia, przeważnie w pociągach. Picie przeradza się w ciągi alkoholowe. Pomimo składania przysięgi nawet przed Grobem Nieznanego Żołnierza nie udaje mu się zerwać z nałogiem. Tonie w długach, ciągle pożycza i oddaje. Żona jest skazana na siebie, w ogóle nie może na Zbigniewa liczyć. Z dzieckiem nie ma żadnych kontaktów. Jego siłą motoryczną był lęk, paniczny strach przed czymś niewiadomym. Prześladowały go wojenne koszmary, które całościowo zaważyły na jego życiu, po prostu go pokiereszowały. Prawdopodobnie dlatego dopadły go wszystkie nałogi i nieodpowiedzialność za rodzinę. Jego życie zakończyło się tragicznie pod kołami pociągu, co jak sam mawiał- pociągi były wpisane w jego życie. Jego pogrzeb a właściwie dwa pogrzeby, jeden katolicki, a drugi państwowy, były wielką manifestacją w Katowicach. Takich tłumów nie widziano od czasów pogrzebu Wojciecha Korfantego w 1939 roku. Biografię polecam, jest dobrze i rzetelnie napisana. Wiele się z niej można dowiedzieć o tym wybitnym , aczkolwiek nieszczęśliwym aktorze.
Wiesława Czerw
Omawialismy także książkę „ Klara i słońce” - Kazuo Ishiguro
Kazuo Ishiguo jest Japończykiem piszącym w języku angielskim. Urodził się w Nagasaki. W wieku 5 lat z rodzicami wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Jego powieści poruszają problemy moralne, sięgając często do form fantastycznych. Taką powieścią jest czytana wcześniej „Powalony olbrzym”. Oparta na motywach powieści rycerskiej, jej akcja dzieje się w epoce króla Artura. Rozważana jest w niej sprawa ludzkiej pamięci, czy pamięć jest dobrodziejstwem czy przekleństwem.„ Klara i słońce” też jest powieścią fantastyczną, futurystyczną. Dzieje się w przyszłości i jest widziana oczami Klary SP- sztucznego przyjaciela, robota o ogromnych możliwościach przystosowawczych zatrudnionego jako towarzysz dziewczynki Josie. W nowej rzeczywistości kształcenie wymaga dużych zdolności dlatego dzieci poddaje się terapii genowej tzw. korygowaniu. Niestety korygowanie niesie za sobą ryzyko, że organizm dziecka źle zniesie i zareaguje chorobą. Tak było w przypadku Josie która miała długie okresy bezsiły i nawet zagrożenia życia. Jej starsza siostra Sal nie przeżyła. Matka Josie podjęła ryzyko, ponieważ dzieci nie skorygowane praktycznie nie mają możliwości nauki i są zepchnięte na margines społeczeństwa. Przyszłość rysuje jako czas selekcji i wykluczenia. W tym bezwzględnym świecie osoby przedstawione w powieści są dobre: „Josie kiedy się uśmiecha na jej twarzy maluje się czysta dobroć” zauważyła Klara. „To mi się w tobie podoba „ - mówiła z poważną miną Matka i kiwała głową. – „ Że zawsze chcesz ludziom dać drugą szansę. To pozytywna cecha charakteru” . Josie, Matka, Rick ,Panna Helen, Ojciec Josie, Gospodyni Melania są ludźmi serdecznymi i życzliwymi którzy żyją w bezlitosnej rzeczywistości. Klara ich bacznie obserwuje i swoje działania dostosowuje do sytuacji aby tylko pomóc Josie. I tu autor zwraca uwagę na jeszcze inny aspekt, to jest na sposób w jaki Klara odbiera otaczający ją świat. Wprawdzie posiada ogromne możliwości poznawcze, ale ocenia go z pozycji swoich wąskich doświadczeń. Jest wroga maszyna dająca zanieczyszczenia? - trzeba ją zniszczyć. Niestety Klara nie przypuszcza, że takich maszyn jest wiele . Energia słoneczna daje SP możliwość funkcjonowania więc przenosi to na całe otoczenie, stąd traktowanie słońca jak bóstwa. Może japoński moralista próbuje pytać czy my nie postępujemy jak Klara. Uważam że książka jest bardzo interesująca i polecam.
Danuta Pak
W spotkaniu udział wzięło 18 osób.