- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Spotkania autorskie
- Kategoria: 2019
By umilić dzieciom oczekiwanie na Dzień Dziecka, pod koniec maja do świętokrzyskich bibliotek przyjechała lubiana autorka książek dla dzieci, Zofia Stanecka. W ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki autorka spotkała się z dziećmi w filii bibliotecznej w Żarczycach Dużych (MGBP Małogoszcz, 28.05), M-GBP w Skalbmierzu i GBP w Opatowcu (29.05). Ponadto poza programem spotkania odbyły się również w WBP w Kielcach o raz w GBP w Samborcu.
Pisarka w Żarczycach!
Biblioteka Publiczna w Żarczycach Dużych w ramach działalności Dyskusyjnego Klubu Książki 28 maja 2019 roku gościła Panią Zofią Stanecką, autorkę wspaniałych książek dla dzieci. Jej proza to bardzo dobra polszczyzna przesiąknięta humorem i mądrością.
W pierwszej części spotkania pisarka przekazała dzieciom informacje o powstawaniu książki: od momentu pojawienia się pomysłu w głowie twórcy, aż do pojawienia się książki w księgarni, bibliotece albo w domu. Do tego zadania pisarka zaangażowała dzieci, żeby wyznaczyły trasę jaką musi pokonać książka. Nie było to zadanie łatwe, wymagało kreatywności. Uczestnicy warsztatów stwierdzili, że trzeba umieć słuchać, być cierpliwym i mieć w sobie pokorę, by stworzyć coś z czego będziemy zadowoleni. Było to zadania ambitne, ale dzieci bardzo dobrze sobie poradziły.
W drugiej części spotkania autorka czytała fragment książki „Basia i wolność” i rozmawiała z dziećmi o tym, czym dla nich jest wolność. Uczestnicy warsztatów zastanawiali się, co dla nich znaczy „być wolnym”, a także czy istnieją jakieś granice wolności, których nie można przekroczyć. Pisarka zachęcała dzieci do odpowiedzi, podpowiadając im kończenie zdań takich jak np.: Jestem wolny, gdy….
W trzeciej części spotkania autorka czytała fragment książki o symbolach narodowych ”Nasza Paczka i niepodległość. O sześciu polskich świętach”. Pisarka tłumaczyła dzieciom znaczenie słowa „symbol” poprzez: rozmowę, pokaz i rysowanie. Uczestnicy spotkania otrzymali również zadanie narysowania symboli wolności, potem nastąpiła prezentacja i omówienie prac. To zadanie dzieci też bardzo dobrze wykonały.
Spotkanie zakończyło się rozdaniem autografów.
W spotkaniu brało udział 60 osób, w tym 22 członków DKK.
Spotkanie zorganizowane zostało przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną im. W. Gombrowicza w Kielcach we współpracy z Instytutem Książki w Warszawie.
A.Stańczyk
W środowe przedpołudnie w skalbmierskiej bibliotece gościliśmy pisarkę dla dzieci, panią Zofię Stanecką. Spotkanie autorskie odbyło się w ramach DKK dla dzieci. Pisarka znana jest między innymi z serii książeczek opowiadajacych o małej, przebojowej dziewczynce Basi. Autorka mówiła o powstawaniu książki o osobach zaangażowanych w jej współtworzenie. Opowiadała skąd czerpie pomysły do pisania książek jak ważną rolę w ich tworzeniu odgrywa wyobraźnia. Pani Zofia uatrakcyjniła spotkanie autorskie z dziećmi ilustrując na bieżąco, w bardzo plastyczny sposób przekazywane informacje. W drugiej części spotkania, dzieci pobudziły do działania swoją wyobrażnię. Stali się ilustratorami. Rysowali historyjki na temat jak być damą, jak być dżentelmenem. Wszyskie prace zostały zaprezentowane na specjalnie przygotowanej wystawie.
Znana i lubiana autorka książek dla dzieci - Pani Zofia Stanecka, w ramach programu „Dyskusyjne Kluby Książki” finansowanego przez Instytut Książki w Krakowie, 29 maja 2019 r. była gościem naszej biblioteki.
Podczas spotkania pisarka opowiedziała najmłodszym czytelnikom o swoich książkach, o procesie powstawania książki od momentu pojawienia się w głowie pisarza pomysłu, poprzez pracę ilustratorów, wydawców, grafików i szeregu osób, które uczestniczą w jej tworzeniu.
Pani Zosia przeczytała dzieciom fragment jednej ze swoich książek i włączyła uczestników do żywej dyskusji o tym, w jaki sposób potoczyłaby się akcja tej książki, gdyby to one przejęły stery pisarskiej przygody. Biorące udział w spotkaniu dzieci z młodszych klas Szkoły Podstawowej w Krzczonowie i Opatowcu udowodniły, że drzemią w nich bogate pokłady wyobraźni i znalazły kilka ciekawych rozwiązań. Niezwykle emocjonujące były również zmagania z przygotowaniem ilustracji bohaterów książki. Dzieci ręką naszego gościa wykreowały zarówno pozytywnego bohatera, którego nazwały Tomaszem, jak i złego o imieniu Diablo.
Wszystkich, którzy chcą poznać niesamowite przygody bohaterów książek naszego gościa zapraszamy do biblioteki.
Beata Adamczyk
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Spotkania autorskie
- Kategoria: 2019
Szczęście sprzyja przygotowanym
4 kwietnia w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej gościła Krystyna Mirek, której książki trudno znaleźć na bibliotecznym półkach – większość jest wypożyczona. Autorka zabrała czytelników w podróż pełną anegdot z jej życia oraz uniwersalnych prawd dotyczących każdego z nas.
Przed rozpoczęciem kariery pisarskiej Krystyna Mirek była nauczycielką, na którą w domu czekało troje dzieci. Ona, w ciągłym biegu, próbowała pogodzić ze sobą wszystkie obowiązki. Aż pewnego dnia, zbliżając się do czterdziestych urodzin, obiecała sobie, że zmieni swoje życie. Zostanie pisarką, porzuci pracę na etacie i nie będzie się już tak spieszyć. Realizacja obietnicy zajęła jej trzy lata. Nie przyszło to łatwo, wiązało się z dobrym zarządzaniem czasem i sumiennością – bo dopiero po wydaniu trzeciej książki autorka zdecydowała się zrezygnować z pracy. W tym czasie ciągle pracowała i zajmowała się nowym członkiem rodziny, swoim małym synkiem. Autorka podkreślała swoją wiarę w ciężką pracę i to, że człowiek często poddaje się tuż przed sukcesem.
Jej książki opowiadają o miłości i zawsze niosą to samo przesłanie: że nas los jest w naszych rękach. Chciałaby, żeby czytelnicy z jej książek wynosili coś dobrego. Często pisze o związkach i problemach w związkach, bo relacje międzyludzkie to dla nas najbliższe tematy. Zdecydowanie jednak odrzuciła propozycję napisania erotyku – nie o tego typu relacje chodzi w jej książkach. Po lekturze jej książek czytelnicy mają zastanawiać się, jak się pięknie zakochać.
W dalszej części spotkania autorka opowiadała o kilku swoich książkach. Między innymi o tworzeniu pierwszego akapitu pierwszej powieści, który miała zwrócić uwagę w wydawnictwie. O studiowaniu lektur towarzyszących pisaniu, np. książek psychologicznych mających pomóc w tworzeniu wiarygodnych psychologicznie postaci. A także o marketingowej pracy pisarza, koniecznej równowadze w życiu, pierwszych recenzentach swoich książek i najlepszym leku na życiowe frustracje.
Nie wiadomo kiedy minęły dwie godziny spotkania, a nieformalne rozmowy z autorką ciągnęły się dłuższą chwilę. Trudno było się rozstać z osobą tak zarażającą optymizmem i pełną ciepła.
Spotkanie w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Kielcach odbyło się w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki.
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Spotkania autorskie
- Kategoria: 2019
Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Witolda Gombrowicza w Kielcach 21 maja 2019 roku gościła Annę Bikont, dziennikarkę, reportażystkę, pisarkę. Z zawodu psycholożkę, która z powodzeniem wykonuje pracę historyka. Autorkę kilkunastu książek, wielokrotnie nagradzaną za swoja twórczość (m.in. historyczną nagrodą Polityki oraz Europejską Nagrodą Książkową oraz National Jewish Book Arward za My z Jedwabnego, uznaną przez New York Times za jedną ze stu najważniejszych książek 2016 roku; Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego za biografię Sendlerowa. W ukryciu). Spotkanie poprowadziła Olimpia Górska-Żukowska, dziennikarka, pracownik Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Pierwsza część spotkania w dużej mierze dotyczyła wydanej pod koniec 2018 roku książki Jacek napisanej razem z Heleną Łuczywo. W czasie rozmowy poruszono wiele ciekawych zagadnień. Czy łatwo pisać książkę o człowieku, którego się znało? Czy sympatia i przyjaźń, którą autorki darzyło Kuronia nie była kolejną przeszkodą w obiektywnej jego ocenie? Na ile biograf może odsłonić życie innego człowieka? Gdzie przebiega granica prywatności w przypadku wycofanej Wisławy Szymborskiej, a gdzie u otwartego Jacka Kuronia?
W dalszej części spotkania więcej było informacji o Holokauście, którym przede wszystkim zainteresuje się autorka. Anna Bikont tłumaczyła, skąd mogła wziąć się mityczna liczba 2,5 tysiąca uratowanych przez Irenę Sendlerową dzieci i ile ich faktycznie było. Kto zakopywał słoiki z nazwiskami dzieci i co się z nimi stało. Ile wspólnego ma urocza, uśmiechnięta staruszka, którą znamy z reportaży, z młodą Ireną – nazywaną Żmijką, pryncypialną i upartą. Czy przedstawienie prawdziwego człowieka, z jego wadami umniejsza jego odwagę i bohaterstwo?
Autorka zdradziła, że kolejna książka będzie dotyczyć żydowskich dzieci uratowanych w czasie wojny. Na razie jest na etapie zbierania materiałów, co najbardziej jej odpowiada w pracy nad książką. Musi się spieszyć, bo świadków wojennych wydarzeń jest coraz mniej. I choć Holokaust bardzo ją interesuje, to często jest przytłoczona smutnymi opowieściami, z których nieliczne kończyły się dobrze. Wtedy przydaje jej się wiedza z zakresu psychologii, pomagająca radzić sobie z trudnymi emocjami. Czasem potrzebuje też oderwania, to wtedy powstają książki o odmiennej tematyce, takie jak Jacek. Od jakiegoś czasu myśli również o napisaniu książki opowiadającej o swojej rodzinie.
Spotkanie odbyło się w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki.
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki.
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: Spotkania autorskie
- Kategoria: 2019
Ludzie coraz mniej rozumieją ironię – Sylwia Chutnik w Kielcach
W pierwszy dzień wiosny gościem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej była Sylwia Chutnik, pisarka, felietonistka, kulturoznawczyni, laureatka Paszportu Polityki, trzykrotnie nominowana do Nagrody Nike.
Autorka pisze od najmłodszych lat i nie wyobraża sobie bez tego życia. Część z tekstów trafia do szuflady, bo są one pisane dla samej siebie, a część z nich trafia do czytelników w postaci powieści, artykułów, felietonów. Powieści Sylwii Chutnik są trudne i wymagające, a ona przyznaje, że zależy jej na zaangażowaniu czytelnika. Dąży do wzruszenia, powstania „guli w gardle” uniemożliwiającej mówienie. W swojej prozie bardzo często korzysta z groteski i ironii. Bardzo sobie ceni te formy przekazu, pomimo, że wydają się one coraz mniej zrozumiałe. Społeczeństwo zbierające informacje z szybkich form przekazu, np. z mediów społecznościowych, chce uzyskać jasną informację i jej jednoznaczną ocenę. Nie chce podzielać z autorem jego wątpliwości.
W dalszej części spotkania autorka opowiadała m.in. o swoich planach pisarskich, związanych z materiałami, które zebrała do swojej pracy doktorskiej. Ma ochotę wydać książkę osadzoną w realiach Polski i chwilowej odwilży po śmierci Józefa Stalina.
Opowiadała o swoim postrzeganiu rzeczywistości przez pryzmat zainteresowań kulturoznawcy. Autorka jest najbardziej zainteresowana drobnymi rzeczami związanymi z naszą codziennością. Obserwuje, jak się ubieramy, zwracamy do siebie, meblujemy swoje mieszkania.
Na pytanie o postawę obywatelską i zaangażowanie w działalność społeczną opowiadała o prowadzonej przez ponad dekadę Fundacji MaMa. O tym, jak skończyła się pierwsza prowadzona na szeroką skalę akcja Fundacji, która nauczyła autorkę, że wraz z zadawanymi pytaniami należy od razu zastanowić się nad odpowiedziami i rozwiązaniami.
Uczestnicy spotkania pytali o programy telewizyjne, w których pisarka brała udział, o zwyczajowe role przypisane płcią, o istnienie kultury matriarchalnej.
Po spotkaniu, jak zawsze, były autografy i rozmowy kuluarowe. Spotkanie odbyło się w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki dofinansowanego ze środków Instytutu Książki.
Dofinansowano ze środków Instytutu Książki.
Strona 3 z 3
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- 3
- Następny artykuł
- koniec