W dnia 8 lipca 2019 r. odbyło się spotkanie DKK. Rozmawialiśmy o książce „Ziarno prawdy” Zygmunta Miłoszewskiego. Autor książki to prozaik, publicysta i autor scenariuszy, utalentowany młody człowiek. Jego książka „Ziarno prawdy” to kontynuacja bestselerowego „Uwikłania”.
Prokurator Teodor Szacki, to główny bohater obu tych powieści. Po rozwodzie przeprowadza się z Warszawy do Sandomierza. Pragnie odpocząć od wielkomiejskiego życia. Nie łatwo mu odnaleźć się w nowej rzeczywistości. W Sandomierzu nikt nie jest anonimowy, a miasto przesiąknięte jest przesądami, zabobonami i historią. Zostaje zamordowana Elżbieta Budnik, działaczka społeczna. Wszystko wskazuje na to, że morderstwo zostało popełnione narzędziem do rytualnego uboju zwierząt, co bardzo komplikuje sprawę, bo wprowadza klimaty antysemickie. Kolejne, nowe wydarzenia zaskakują czytelnika. Akcja powieści prowadzona jest w mistrzowski sposób, prowadząc nas przez wydarzenia historyczne Sandomierza. Bohaterowie nakreśleni są w sposób bardzo wyrazisty. Mimo wielu wydarzeń, cała historia to spójna całość. W wątek kryminalny autor bardzo dobrze wplata zarówno wątki historyczne, jak i miłosne. Wreszcie samo miejsce akcji - Sandomierz, widziany oczami Szackiego zachwyca. Wszyscy, którzy znają Sandomierz, będą zachwyceni opisami zabytków, na pewno rozpoznają miejsca, do których chodzą codziennie.
Polecam książkę, nie jest typowym kryminałem (które nie każdy lubi czytać), natomiast jest bardzo dobrze napisaną powieścią i zasługuje na uznanie.
Maja Skórska
Rozmawialiśmy też o książce „Słowik” Kristin Hannah.
Treść książki inspirowana jest życiorysem bojowniczki ruchu oporu we Francji, Andre de Jongh. To Ona była SŁOWIKIEM - osobą przeprowadzającą alianckich lotników przez Pireneje, więźniarką obozu koncentracyjnego Ravensbruck, zmarłą, niespełna 30-letnią kobietą z odniesionych ran, chorób, niewyobrażonych cierpień, które zgotowali więźniarkom hitlerowscy oprawcy. Autorka książki przedstawia życie dwóch sióstr - starszej Vianne i młodszej Isabelle w czasie okupacji niemieckiej we Francji. Obydwie mają różne doświadczenia życiowe: Vianne - mężatka, matka, zmaga się z głodem, zimnem, poniżeniem ze strony gestapowca, po to by ratować córkę i przybranego syna. Sama włącza się w ruch oporu, ratując 29 żydowskich dzieci. Isabelle - zbuntowana, młoda dziewczyna dołącza się do ruchu oporu od razu, bez namysłu, z wściekłością. Na początku bez rozwagi, nie bacząc na grożące rodzinie niebezpieczeństwo. Potem, już w strukturach organizacyjnych ruchu oporu, jest odważną bojowniczką. Za walkę z Niemcami płaci najwyższą cenę: życie.
Dane jej było jednak przeżyć to co najpiękniejsze - miłość. A także: pojednanie z ojcem - też bojownikiem ruchu oporu; i siostrzaną miłość.
To piękna, wzruszająca książka, opowiada o miłości, odwadze, poświęceniu, determinacji, a także o bohaterstwie wbrew wszystkiemu. Książka przedstawia cała ohydę wojny i okupacji we Francji, dyskryminację Żydów, cierpienia. A tak zdawałoby się, że we Francji „było lżej”... Autorka w mistrzowski sposób przedstawia walkę z wrogiem, cichą, podstępną ale jakże skuteczną, ratującą, ratującą życie wielu ludziom. Książka trzyma w napięciu, na koniec kończy się happyend'em - uhonorowaniem Vienne - jeszcze żyjącej i jej siostry (SŁOWIKA) - pośmiertnie.
Książka jest piękna, czyta się ją jednym tchem. Polecam.
Maria Jarońska
W powieści „Słowik” autorka opisuje wojenne losy dwóch sióstr Isabelle i Vianne ROSSIGNOL. Ich nazwisko w języku francuskim znaczy SŁOWIK. Siostry bardzo różnią się charakterami, starsza Vianne jest uległa i niepewna siebie, młodsza o 11 lat Isabelle buntownicza i samowolna. Dlatego różnie reagują i znoszą okupację Francji. Isabelle wstępuje do ruchu oporu i tam prowadzi bardzo niebezpieczną akcję SŁOWIK, polegającą na przeprowadzaniu przez Pireneje do konsulatu angielskiego w Hiszpanii, zestrzelonych nad Francją lotników alianckich. Jej siostra usiłuje przeżyć i utrzymać rodzinę w niełatwych warunkach wojennych. Jest sama, bo mąż przebywa w niewoli niemieckiej. Autorka jest Amerykanką, więc realia wojenne są trochę nieprawdziwe, trochę mylą się jej daty, bo Niemcy zaatakowali Francję w 1940 r. a nie 1939, a terror jaki przedstawiła był w Polsce. We Francji okupacja była o wiele łagodniejsza. Książka jest bardzo wzruszająca i jak zrecenzowała Magdalena Różczka „Francja, wielka historia i miłość, lektura na wolny dzień, samotny wieczór, bezsenną noc.” Mądre słowa, szkoda tylko, że ja nigdy nie byłam wielbicielką Magdaleny Różczki.
Danuta Pak
„Ziarno prawdy” Zygmunta Miłoszewskiego to kryminał. Zagadka jest zawikłana, dodatkowo jest ozdobiona specyficzną aurą sandomierskiego wydziału sprawiedliwości i postacią głównego bohatera prokuratora Teodora Szackiego. Białe włosy, szyte na miarę garnitury oraz wyczyny erotyczne. W tle akcji stosunki polsko-żydowskie, oczywiście podli Polacy i ciemiężeni szlachetni Żydzi. Wszystko to jak na pokazie iluzjonisty, by odwrócić uwagę czytelnika i żeby rozwiązanie było zaskakujące. Powieść czyta się dobrze choć czasem wątki poboczne dominują nad właściwą treścią, tzn. szukaniem mordercy. Ponieważ wielu z nas lubi kryminały, ja też, to i tę powieść polecam.
Danuta Pak