25 kwietnia 2022 roku na kolejnym spotkaniu DKK, które odbyło się w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Kielcach rozmawialiśmy o książkach:
„Niepokorne. Kobiety, które zmieniały świat”. Cristiny De Stefano.
Książka składa się z 20 biografii kobiet amerykańskich, które zdaniem autorki zmieniały świat. Uznała je za „ niepokorne”. Dla porządku- zamieszczone historie kobiet ułożone są w porządku alfabetycznym. Wśród 20 kobiet aż 4 noszą imię Dorothy- Dorothea. Nie wiem czym kierowała się autorka wybierając właśnie te kobiety i uznając, że to one zmieniały świat. Moim zdaniem tytuł książki jest pewnym nadużyciem. O ile „ niepokorne” to zgoda, ale czy to dobry wybór na te „ które zmieniały świat”. Kobiety, które wybrała autorka uznałabym raczej za- nietuzinkowe, ekscentryczne, odważne, bo głosiły swoje poglądy i zapisały się w historii jako te, które dokonały czegoś jako pierwsze, czy osoby, które głosiły swoje poglądy nie zważając na niechęć środowiska, czasem ostracyzm. Styl ich życia bywał często, mówiąc delikatnie – bardzo luźny, swobodny. Liczne zdrady, rozwody, kilkakrotne małżeństwa, homoseksualizm. Liczne podróże- obowiązkowo Paryż. Kobiety „ niepokorne” miały pieniądze, często rodzinne, lub dzięki bogatym mężom . Często zdobywały je dzięki swojej pracy, często ciężkiej i wymagającej wielu poświęceń i wyrzeczeń. Realizowały swoje pasje, zainteresowania, marzenia. Nie zawsze było łatwo, ale dzięki swojemu uporowi i dążeniu do celu, realizowały je. Były prekursorkami w wielu dziedzinach życia, otwierały drogę dla innych- i tak zmieniały tym samym świat. Co do niektórych, mam wątpliwości z tą zmianą świata- np. chociażby Caresse Crosby, prowadząca dość rozwiązły tryb życia… . Ale nie- ona wg autorki książki zmieniła świat, mianowicie wynalazła biustonosz. I to niby była jej wielka zasługa. Inne wymienione kobiety to: Mary Kenny Fischer- pierwsze książki kulinarne,
Amelia Earhart- pierwsza kobieta pilot,
Lee Miller – reporter wojenny, pierwsza kobieta, która fotografowała obóz w Dachau,
Berenice Abbot – fotografka Nowego Jorku, Paryża,
Ruth Benedict - antropolożka,
Rachel Carson – zajmowała się ochroną środowiska, walczyła ze środkami ochrony roślin,
Dorothea Langer – podwaliny zaangażowanej fotografii dokumentalnej (bezrobotni na skutek mechanizacji rolnictwa ),
Sister Parish – pierwsza dama dekoracji wnętrz – nawet Biały Dom – przyjaźniła się z Jackie Kennedy.
Każda z tych kobiet prowadziła bardzo światowe życie, najczęściej miała jednego męża lub przyjaciółkę. Przeważnie były bogate „ z domu” lub poślubiały bogatych mężczyzn. Nie prowadziły jednak pustego życia. Wykazywały często heroiczną postawę wobec systemu. Walczyły o poprawę życia ludzi wskazując ułomność systemu, obojętność władzy wobec problemów, nędzy i bezrobocia. Tym samym zmuszały władzę do różnorodnych, pozytywnych działań. Kobiety, które przedstawiła autorka książki wzbudzają mój szacunek. Najbardziej mi zaimponowała Margaret Singer, która prowadziła krucjatę na rzecz kontroli urodzeń, regulacji urodzeń. Ameryka pod wpływem jej batalii zmieniła stosunek do antykoncepcji. Powstało wiele poradni, odbywały się kongresy. Kobiety w tej kwestii wreszcie mogły zabierać głos i decydować o sobie. Polecam książkę, bo historie przedstawionych w niej kobiet są bardzo interesujące. Przedstawione Panie zerwały ze stereotypowym stylem życia, chciały cos więcej niż być tylko żonami i matkami. Książkę czyta się szybko i łatwo, jej wadą według mnie jest za krótki i schematyczny opis każdej postaci.
Jarońska Maria
Omawialiśmy również książkę Szczepana Twardocha „Drach”.
Autor - Ślązak - mimo młodego wieku należy do pisarzy, którzy swą twórczością zwracają uwagę krytyków literackich, dostaje nominacje do nagrody Nike, Paszportu Polityki, jest autorem 3 książek, które wzbudzają różne emocje. Drach - akcja dzieje się na Śląsku w okolicach Gliwic, Zabrza, Pilchowic i innych miejscowości, których nazwy raz podawane są po polsku, innym razem po niemiecku lub śląsku. Dzieje rodzin pokazują lata październik 1906 do 29 lipca 2014 r., a więc przeszło 100 lat. Według niektórych jest to saga rodzinna, opisująca różne perypetie rodzinne, przygody miłosne, moralność śląską, niemiecką, kulturę, filozofię, moralność, stosunek do polskości... Książka to zrywane wątki, powroty do przeszłości i przyszłości, dyskusje nad patriotyzmem śląskim, polskim, zwyczajami ludowymi. Obejmuje różne losy tych ziem - I wojna światowa, powstania śląskie, II wojna światowa i udział Ślązaków w różnych armiach na różnych frontach walk podczas II wojny... okrutne sceny walk, pomoc kamratów w stosunku do rannych... lata PRL i III RP. Książkę czytało mi się trudno ze względu na dużo zwrotów niemieckich, śląskich - często nie rozumiałam sensu - musiałam się domyślać, ale czy dobrze? Krytyk prof. Kaczmarek gratuluje autorowi odwagi - czy za opisywanie brutalności, przeplatywanie losów poszczególnych rodzin przez cały wiek? czy za demoralizację ostatniego pokolenia, (Nikodem), który będąc zdolnym architektem wolny czas poświęca na branie „używek”, co kończy się tragicznie (za słabe określenie). Książka może wzbudzić zainteresowanie wśród ludności, ale chyba z tamtego regionu?
Pak Danuta
„Królowa Śniegu” to kolejna książka Michaela Cunninghama, autora bestsellerowych „Godzin”. Barrett Meeks, gej, który nie ma szczęścia w związkach, po ostatnim rozstaniu z partnerem, przechodzi przez Central Park, gdy nagle coś każe mu spojrzeć w niebo, na którym widzi, mgliste światło niczym przyglądające mu się boskie oko. Chociaż Barrett nie wierzy w wizje, ani w Boga, nie może zaprzeczyć temu, co widział. W tym samym czasie Tyler, jego starszy brat, próbuje zdobyć sławę jako muzyk i stara się napisać piosenkę ślubną dla Beth, swej ciężko chorej na raka przyszłej żony. Ważną rolę w powieści odgrywa też Liz, przyjaciółka całej trójki, pracodawczyni Beth i Barretta. Jest to nieco złośliwa kobieta, która głównie myśli o tym, żeby wygodnie żyć u boku kochanka, który mógłby być jej synem. Pewnego dnia mikroskopijny kryształek lodu wpada do oka ( i serca) Tylera. Dlatego tutaj pojawia się skojarzenie tytułu z „ Królową Śniegu” H. Ch. Andersena. Te dziwne zjawiska, które przytrafiają się Barrettowi i Tylerowi poprzedzają nieoczekiwaną poprawę stanu zdrowia Beth i powstanie wymarzonej piosenki Tylera. „Królowa Śniegu” to smutna i melancholijna powieść o pogmatwanych ludzkich losach, zagubieniu we własnej egzystencji. Beth wzbudza wśród czytelników współczucie, natomiast Tyler, który wciąż korzysta z narkotyków jest w zasadzie degeneratem. Podobnie, kochanek Liz – Andrew, a także Liz, wszyscy nie wzbudzają sympatii lecz wręcz antypatię. Wydaje się, że życie ich jest bezbarwne i płytkie. Jednak jak się wczytamy głębiej w powieść, to sporo w niej elementów bajkowych, które podkreślają ulotność tego świata z kryształu, który stworzyli sobie bohaterowie. Czas w powieści płynie i życie bohaterom ucieka przez palce. Trochę to smutne, dlatego powieść po przeczytaniu pozostawia czytelnikowi nieco gorzki smak i stawia pytanie o sens istnienia i życia
Zielińska Irena